۱۳۸۹ شهریور ۳۱, چهارشنبه

اهانت به قرآن و مادر مؤمنان را محكوم مي كنيم


سنى نيوز: از آنجايي كه اسلام آخرين و كاملترين دين الهي است،از روز اول بعثت تا كنون دشمنان زيادي داشته است؛ اگر بخواهیم دشمنان اسلام را به دو دسته تقسیم کنیم باید بگوییم اسلام دو نوع دشمن داشته است: دشمنان علنی و دشمنان پنهانی. یا دشمنان شجاع و دشمنان ترسو و بزدل.
مشرکان و یهودیان ومسیحیان و مجوسیان عصر رسالت دشمنان آشکار و شجاع اسلام بودند که علنی و مردانه بر علیه اسلام جنگیدند و تا توانستند از باطلی که به آن معتقد بودند دفاع کردند.
اما منافقان دشمنان پنهانی اسلام بودند که بر اثر ترس و بزدلی؛ همت و شجاعت و غیرت و مردانگی نداشتند که دشمنی شان را آشکار کنند و لذا در درون کافر و مشرک و دشمن خدا و رسول بودند اما تظاهر به اسلام می کردند و در صف اول پشت سر پیامبر نماز می خواندند و مسجد می ساختند که نشان دهند دوستدار خدا و رسول او هستند! و از پیامبر هم خواستند که مسجدشان را افتتاح کند که خداوند رسوایشان کرد و پیامبر گرامی اش را از مشارکت در افتتاح مسجد ضرار منع فرمود.
همین مقدس مآبان علاوه بر ده ها و صدها دسیسه و توطئه دیگری که بر علیه اسلام انجام دادند سر انجام به ناموس رسالت تاختند و به مادر مؤمنان حضرت عایشه صدیقه -  رضی الله عنها - تهمت زدند که به تعبیر قرآن این تهمت باب خیری شد که خداوند افتخاری را نصیب اهل بیت وخانواده ی پیامبر وخانواده ی ابوبکر صدیق – رضی الله عنه – و حضرت عایشه ی صدیقه – رضی الله عنها – بکند که تا قیامت مؤمنان آیات طهارت و پاکی این خانواده ی پاک و گرامی را تلاوت کنند و نیز سند رسوایی باشد برای منافقان و دشمنان ترسو و بزدلی که شجاعت و مردانگی رویارویی با اسلام را ندارند اما از پشت سر به اسلام خنجر می زنند.
آری تاریخ ادامه دارد و قطار نسلهای خیر و شر همچنان در حرکت است. نسل ایمان و پیروان مهاجرین و انصار و فدائيان جان بر کف رسول الله – صلی الله علیه و آله وسلم – و خانواده ی گرامی و اهل بیت اطهار و صحابه ی اخیار ایشان ادامه دارد و نسل نفاق و ترس و بزدلی و نژاد ابن سبأ و ابن سلول نیز ادامه دارد؛ با همان مشخصات و همان ویژگی ها و همان آرمانها و آرزوها.
امروز پس از سپری شدن بیش از چهارده قرن که از آغاز کشمکش بین حق و باطل و عمر عزیز اسلام می گذرد نوع دشمن فرقی نکرده روند مبارزه علیه اسلام همانی  هست که بوده؛ دشمنان آشکار و علنی اسلام که در عصر رسول گرامی –صلی الله علیه و آله و سلم- دشمن بودند امروز هم دشمن هستند تغییر نمی کنند آشکارا  می گویند ما دشمن هستیم گاهی به خود رسول مکرم صلی الله علیه و آله و سلم اهانت می کنند گاهی به قرآن کریم اهانت می کنند گاهی به دیگر مقدسات اسلام می تازند اما مردانه و شجاعانه مواضع شان اشکار است.
دشمنان پنهانی اسلام نیز روند مبارزه شان فرقی نکرده و نوع دشمنی شان با اسلام  نیز تفاوتی نکرده  همان روش و اسلوبی که در گذشته داشته اند امروز هم همان روش را دارند اما چیزی که متفاوت است این است که در آن زمان چون جامعه کوچک بود و وحی نازل می شد شناسایی منافقان آسان بود  اما امروزه چون جمعیت جهان زیاد شده و غالبا عموم جامعه اسلامی از لحاظ دانش دینی در سطح نسبتا پایینی هستند لذا شناسایی منافقان و دشمنان پنهانی اسلام برای عموم دشوار است.
از آنجایی که عقاید و منهج اهل سنت صریح و شفاف است لذا جایی برای نفاق و منافق وجود ندارد؛ لذا منافقان از همان روز اول سعی کردند از عواطف و احساسات پاک مسلمانان و محبت فوق العاده ی آنان نسبت به پیامبر گرامی - صلی الله علیه و آله و سلم-و خانواده ی گرامی ایشان سوء استفاده کنند و این علاقه و محبت مسلمین را نسبت به پیامبر گرامی و خانواده ی عزیزشان مصادره کنند و خود را در میان دوستداران و محبان اهل بیت پیامبر گرامی پنهان نمایند!.
این ترفند و اقدام بزدلانه،چنان عمیق و ریشه ای انجام گرفته که در طول تاریخ همواره شیعیان واقعی و دوستداران حقیقی پیامبر و اهل بیت گرامی ایشان مغلوب و مقهور این منافقان بوده اند؛ به عبارت دیگر عموم مسلمانان و شیعیان و دوستداران واقعی علی بن ابی طالب و سایر اهل بیت –رضی الله عنهم- همیشه مظلوم بوده و به آنان فرصت داده نشده که نقش محوری و رهبری جامعه ی تشیع را بدست گیرند!.
روافض یا همان منافقان و دشمنان پنهانی اسلام که همواره اقلیتی ناچیز بوده اند به گونه ای استبداد به خرج داده و خود را وارث اهل بیت معرفی کرده اند که امروز اگر کسی بگوید:
من شیعه علی هستم اما دشمن ابوبکر و عمر و عثمان و عایشه صدیقه و سایر صحابه نیستم و آنها را لعن نمی کنم؛ یا بگوید قرآن دیگری نزد امام زمان غیر از این قرآن وجود ندارد؛ یا بگوید امام زمان زنده ای وجود ندارد؛ یا بگوید صحابه و اهل بیت پیامبر – صلی الله علیه و سلم- همه یک خانواده بوده و با هم دشمن نبوده اند؛ و  یا بگوید شهادت حضرت زهرا افسانه ای بیش نیست! بلا فاصله او را محاکمه خواهند کرد و خواهند گفت تو شیعه نیستی! چرا؟ چون که توطئه ها و دسیسه های دشمنان اسلام را به نام عقاید اسلامی قبول نداری!!!
دو جریان خطرناکی که اخیراً اتفاق افتاد،محک بسیار خوبی است برای شناسایی هر دو نوع دشمن اسلام؛ دشمنان آشکار و شجاع و دشمنان مخفی و بزدل اسلام.
همزمان با یازدهم سپتامبر یک دیوانه ی مسیحی که دشمن علنی اسلام است اعلان کرد که نسخه ای از قرآن را آتش می زند! حتی اگر تهدید او عملی هم می شد چیز عجیبی نبود چون طبق عقیده ی باطل خودش معتقد است که این کلام خدا نیست و چنین شخصی از دیدگاه تمام امت اسلامی یک دشمن آشکار اسلام است و اقدام متهورانه ی او مردود و غیر قابل قبول است.
عموم جامعه ی جهانی و مسیحی نیز اقدام او را محکوم کردند کما اینکه ما جامعه ی اسلامی و اهل سنت نیز اقدام جنون انگیز او را محکوم می کنیم و آنرا اهانتی بزرگ به اسلام و قرآن و یک و نیم میلیارد مسلمان در جهان می دانیم.
از آنجایی که خداوند حکمت های فراوانی دارد مطمئن هستیم که در نتیجه ی  این اقدام نا به خردانه ی این فرد دیوانه، هزاران دانشمند و عاقل دیگر مسیحی و غیر مسلمان، مسلمان خواهند شد و قرآن کریم بیش از پیش در جوامع غیر اسلامی محبوب دلها خواهد گردید.
جریان دیگر در17رمضان المبارک امسال (1431هـ) رخ داد که عده ای از منافقان به ظاهر مسلمان و شیعه در انگلیس به مناسبت وفات ام المومنین عایشه صدیقه -رضی الله عنها- محفلی برگزار کردند و وفات مادرمان را جشن گرفتند؛ در آن محفل متعفن به صحابه ی رسول الله-صلی الله علیه و آله و سلم- به خصوص حضرت ابوبکر صدیق و عمر فاروق –رضی الله عنهما- مورد  لعن و نفرین و استهزاء قرار گرفتند!.
منافقان ترسو و بزدل که شجاعت و همت این را ندارند که اعلان کنند: مسلمان نیستند، در حالی که نام اسلام را یدک می کشند به مقدسات اسلامی و بزرگترین شخصیتهای اسلامی مورد احترام تمام امت اسلامی،لعنت ونفرین کردند!.
از همه مهمتر اینکه در این محفل متعفن منافقان به طور علنی و آشکارا به مادر تمام  مؤمنان حضرت عایشه ی صدیقه تهمتی زدند که 14 قرن پیش منافقان زده بودند؛ به ناموس رسول گرامی حمله کردند. به زن پیامبر گرامی - صلی الله علیه و آله و سلم- تهمت زدند و عزت و شرف و ناموس پیامبر عزیزمان را بد نام کردند و به ایشان تهمت فساد اخلاقی زدند.
این که به یکی از مقدسات اسلامی توهین شود در طول تاریخ سابقه داشته است اما اینکه مستقیماً نعوذ بالله به ناموس رسول الله به زن پیامبر گرامی مان تهمت ...... زده شود بجز در صدر اسلام، در طول تاریخ سابقه نداشته است! البته آنچه این منافقان بزدل و مدعیان کاذب اسلام و دوستدار اهل بیت بر زبان کثیفشان جاری کردند در کتابهای شان وجود دارد!! و آنها هنری جز این نداشته اند که آنچه گذشتگانشان با قلم نوشته و در زوایای تاریک و پنهان ساخته و بافته و پرداخته اند این بچه منافقان معاصر آنرا بر زبان رانده و علنی کرده و شناسنامه اصلی خود را معرفی نموده اند!.
آرزوی ما این است که امت اسلامی اعم از شیعه و سنی انزجار و تنفر خود را از این فرهنگ متعفن و عقیده ی نفاق اعتقادی اعلان کنند و کسانی را که به نام مسلمان و شیعه در میان جامعه جا گرفته و خود را مسلمان و دوستدار و محب اهل بیت معرفی می کنند را تابلو کنند و از آنها اعلان برائت نمایند و از تمام کتابهایی که چنین عقاید ضد قرآنی و ضد اسلامی در بر دارند،اعلان برائت نمایند.
 تنها راه سعادت و موفقیت در هر دو جهان و تنها راه وحدت حقیقی در میان امت اسلامی، و  نزدیک کردن جامعه ی اسلامی به یکدیگر و از بین بردن سوء تفاهمات این است که منافقان را در میان جامعه ی اسلامی تابلو و به همه ی مردم بشناسانیم که همه بفهمند اینها منافق و دشمن دین هستند.
کسانی مثل آیت الله مجتبی شیرازی و یاسر الحبیب و هدایتی و الله یاری (مجری متهور شبکه ی اهل بیت) و دیگرانی که به ساحت مقدس قرآن کریم و رسول گرامی و ناموس و شرف رسول الله- صلی الله علیه و آله و سلم- و صحابه ی بزرگوار آن حضرت اهانت می کنند، قطعاً منافق هستند و هیچ شکی وجود ندارد که اینها نوکران صهیونیست و مجریان طرح براندازی اسلام هستند.
تمام مسلمانان شیعه و سنی که دلشان به حال اسلام و امت اسلامی می سوزد باید دست به دست همدیگر بدهند و ریشه ی نفاق را در جامعه بخشکانند؛ و بدانند که اگر دست این احمق ها را نگیرند، کشتی اسلام را غرق خواهند کرد.
کسانی که می گویند نصف قرآن سوزانده شده است و ابوبکر و عمر نعوذ بالله یهودی هستند و عایشه صدیقه نعوذ بالله ..... بود،اگر اینها دشمن اسلام نیستند پس دشمن اسلام کیست؟!.
کسی که امروز قرآن را می سوزاند نسبت به کسی که عقیده دارد صحابه نصف قرآن را سوزانده اند و قرآن را عملاً تحریف کرده اند جرمش بسیار اندک است. خداوند متعال خودش می فرماید :((انا نحن نزلنا الذكر و انا له لحافظون)) یعنی این قرآن کریم را ما نازل کردیم و ما خود نیز آنرا حافظ و نگهبانیم.
معنی حرف این منافقان این است که نعوذ بالله خداوند نتوانسته قرآن را حفاظت کند، و معنی حرف منافقانی که عایشه ی صدیقه را بد کاره می خوانند نعوذ بالله این است که خداوند در سوره ی نور تناقض گفته و از عزت و شرف و ناموس پیامبر گرامی اش دفاع نکرده است.
یک فرد عادی اگر ناموسش بدنام شود، در جامعه بدنام و سرافکنده می شود؛پیامبر گرامی که افضل و بهترین پیامبر الهی است اگر ناموسش بدنام شود چه آبرویی برای این پیامبر و دین الهی باقی می ماند؟!.
خلاصه این که دشمنان ترسو و بزدل اسلام که جرأت و شهامت و مردانگی اینرا نداشته و ندارند که علناً با قرآن و اسلام و پیامبر دشمنی کنند لذا خود را مسلمان معرفی می کنند و از داخل دایره ی اسلام به تمام مقدسات اسلامی حمله می کنند؛ به قرآن کریم حمله می کنند و می گویند صحابه نصف قرآن را سوزانده اند، به پیامبر گرامی حمله می کنند و به ناموس و شرف رسول الله بدترین تهمت ها را می زنند!.
تمام صحابه و یاران و دوستان و اطرافیان رسول گرامی را متهم و بلکه تکفیر می کنند،امروز با کمال وقاحت و با صراحت ابوبکر صدیق و عمر فاروق را تکفیر می کنند و به آنها لعن و نفرین می فرستند و دل رسول الله – صلی الله علیه و آله و سلم – را به درد می آورند و بدترین آزار و أذیت را به آن حضرت می رسانند و خود را مستحق لعن و نفرین الهی می گردانند.
به آیات کریمه ذیل دقت کنید:
{النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَأُوْلُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ إِلَّا أَن تَفْعَلُوا إِلَى أَوْلِيَائِكُم مَّعْرُوفاً كَانَ ذَلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُوراً}         الأحزاب6
«پيامبر از مؤمنان نسبت به خودشان سزاوارتر است ، و همسران او مادران ايشانند . و در كتاب خدا ثبت است كه خويشاوندان در ارث بردن از يكديگر ، بر همه مؤمنان و حتى مهاجران مقدّم اند ، و از اين پس هجرت و اُخوّت ايمانى سبب ارث نخواهد بود . آرى مى توانيد در حق برادران ايمانىِ خود كار نيكى كنيد و با وصيّت ، بخشى از دارايى هاى خود را به آنان برسانيد . اين حكم در كتاب الهى نگاشته شده است».
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَن يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلَى طَعَامٍ غَيْرَ نَاظِرِينَ إِنَاهُ وَلَكِنْ إِذَا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانتَشِرُوا وَلَا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنكُمْ وَاللَّهُ لَا يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعاً فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاء حِجَابٍ ذَلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ وَمَا كَانَ لَكُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلَا أَن تَنكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن بَعْدِهِ أَبَداً إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ عِندَ اللَّهِ عَظِيماً }الأحزاب53
«اى مؤمنان! داخل اتاق هاى پيامبر نشويد ، مگر اين كه به شما اجازه داده شود كه براى خوردن طعامى به آن جا رويد; ولى پيش از موعد به خانه او داخل نشويد تا در انتظار وقت غذا ، ماندنِ شما به درازا كشد ، بلكه همان زمان كه دعوت شده ايد به خانه او درآييد ، و وقتى غذا خورديد پراكنده شويد و به هيچ سخنى دل نسپاريد و سرگرم نشويد ، زيرا درنگ شما ايشان را آزار مى دهد و از شما شرم مى كند كه بگويد بيرون برويد ، ولى خدا از گفتن حق شرم ندارد . و چون از همسران پيامبر كالايى خواستيد و ناچار شديد با آنان سخن بگوييد ، از پشت حجابى از آنان بخواهيد و از پس پرده با آنان سخن بگوييد . اين شيوه براى دل هاى شما و دل هاى آنان پاكيزه تر است . و شما حق نداريد پيامبر خدا را آزار دهيد ، و پس از او نبايد هيچ گاه با همسرانش ازدواج كنيد ، كه اين كار نزد خدا گناهى بزرگ است»
{يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُوراً رَّحِيماً }الأحزاب59
«اى پيامبر ، به همسران و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو بخشى از مقنعه هاى خويش را به خود نزديك كنند تا گردن و سينه آنان آشكار نشود . اين پوشش نزديك ترين راه است براى اين كه آنان به عفت و حجاب شناخته شوند و در نتيجه مورد آزار فاسقان قرار نگيرند ، و خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است»
{وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيِقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَّكُمْ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ آمَنُواْ مِنكُمْ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ }التوبة61
«و برخى از منافقان كسانى اند كه پيامبر را آزار مى دهند و مى گويند : او گوش است و به آنچه به وى مى گويند گوش فرا مى دهد . بگو : گوش فرا دادن او به سخن شما و اين كه شما را راستگو مى داند براى شما بهتر است . آنچه را خدا مى گويد باور مى كند و آنچه را مؤمنان مى گويند ، به سود آنان مى پذيرد و آنان را در سخنانشان دروغگو نمى شمرد و براى كسانى از شما مسلمانان كه حقيقتاً ايمان آورده اند مايه رحمت است ، و كسانى كه پيامبر خدا را آزار مى رسانند براى آنان عذابى دردناك خواهد بود»
{وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَاناً وَإِثْماً مُّبِيناً } الأحزاب58
«كسانى كه مردان و زنان مؤمن را بى آن كه مرتكب گناهى شده باشند آزار مى رسانند ، قطعاً به آنان تهمت زده تا آزارشان را روا بشمارند پس بار بهتان و گناه آشكارى بر دوش مى كشند» .
{إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَاباً مُّهِيناً }  الأحزاب 75
«كسانى كه خدا و رسولش را آزار مى رسانند ، قطعاً خدا آنان را در دنيا و آخرت لعنت مى كند; در دنيا از رحمت هدايت و در آخرت از مقام قُرب خويش محرومشان مى سازد ، و براى آنان عذابى خواركننده آماده كرده است»
با توجه با آیات کریمه فوق چند پرسش کوتاه مطرح می کنیم:
1-    آیه اول:
 آیا شما مؤمن هستيد؟ اگر پاسخ مثبت است: آیا عایشه صدیقه رضی الله عنها مادر شما هست؟ اگر نیست پس دروغ می گویپد! عایشه صدیقه فقط مادر مومنان است. و اگر هست پس شما نسبت به مادر خود چه احساسی دارید؟
2-    آیه دوم:
 آیا تهمت و اهانت و لعن و نفرین به مادران مؤمنان باعث آزار و اذیت رسول الله صلی الله و علیه و آله و سلم نمی شود؟
اگر نشستن بی جهت در خانه پیامبر گرامی باعث آزار و اذیت پیامبر حضرتش می شود آیا تهمت و اهانت به همسر و شریک زندگی حضرتش با عث آزار و اذیت آن حضرت نمی شود؟
وقتی خداوند منع می کند که شایسته نیست رسول خدا را آزار و اذیت کنید آیا توهین و اهانت و تهمت به زنان و پدرزنان و داماد و بهترین دوستان و یاران آنحضرت مانند ابوبکر صدیق و عمر فاروق و عثمان ذی النورین و عایشه صدیقه و حفصه طاهره باعث آزار و اذیت آنحضرت نمی شود؟
3-    آیه سوم:
اگر خداوند برای جلو گیری از آزار و اذیت  همسران و دختران رسول خدا دستور حجاب صادر می کند آیا تهمتی که منافقان به زن پیامبر زدند را تکرار کردن باعث آزار و اذیت رسول خدا نمی شود؟!
4-    آیه چهارم: 
اگر فقط یک کلمه نا زیبا به پیامبر گرامی گفتن باعث آزار و اذیت ایشان می شود و خداوند تهدید می کند که هر کس پیامبر را آزار و اذیت کند عذاب دردناکی در انتظارش خواهد بود آیا به زن و پدر زن و داماد و دوستان و یاران پیامبر تهمت و اهانت و لعن و نفرین باعث آزار و اذیت رسول گرامی نمی شود و عذاب درد ناک الهی را در پی نخواهد داشت؟!
5-     آیه پنجم:
کسانی که آن روز مؤمنین و مؤمنات را آزار و اذیت کردند تهمت و بهتان و گناه بزرگی بر دوش می کشند امروز اگر همان گناه و جنایت را مرتکب شوند همان گناه را نخواهند داشت؟ و همان عذاب درد ناک در انتظارشان نخواهد بود؟!  
6-    آیه ششم:
خداوند متعال تهدید کرده که هر کس خدا و رسولش را آزار و اذیت کند در دنیا و آخرت مستحق لعنت و نفرین خدا و رسولشش خواهد بود و خداوند برای اینها عذاب رسوا کننده و خوار کننده ای مهیا کرده است. کسانی که به ناموس و شرف پیامبر تهمت می زنند آیا خود را برای تحمل عذاب الهی آماده کرده اند؟!
حال به این ندای الهی گوش فرا دهید:
{أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ }الحديد16
«آيا براى كسانى كه ايمان آورده اند هنگامِ آن نرسيده است كه دل هايشان به ياد خدا و آن كتابِ سراسر حقى كه از جانب خدا نازل شده است خاشع شود و مانند كسانى نباشند كه قبلاً به آنان كتاب آسمانى داده شد و زمان بر آنان به درازا كشيد ، پس دل هايشان سخت شد و بسيارى از آنان عبادت خدا را رها كردند و به گناهان روى آوردند و فاسق شدند»
در پایان هم بگذاریم مولانای روم جلال الدین محمد بلخی حرف دلش را بگوید:
«مهتـــــاب  كــه  نــــــــور  پــاك   دارد       از بانـگ سگــــــی چـــه باك دارد»
«مه فشاند نـــــور و سـگ عوعـو كــند        هر كســــی بر خلقت خود می‌تند»
«كی شود دریا بــه پــــوز سگ نجـس          كی شود خورشـید از پف منطمس»
«ملک او از طعنه دشمن کجا یابد خلل         آب دریا از دهان سگ کجا گردد پلید»
راست گفته اند که (إن من البیان لسحر و إن من الشعر لحکمة) بعضی از سخنان تأثیری همچون سحر دارد و بعضی از اشعار هم سراسر حکمت است.
ما اهل سنت در برابر هر هتاك و بي ادبي كه به ساحت مقدس مقدسات جسارت مي كند با كلمات جان بخش قرآن:
(لَا تَحْسَبُوهُ شَرّاً لَّكُم بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ) النور11 خود را تسليم  الله مي كنيم و يقين داريم كه اين تهمتها و اهانت ها به خير ماست.

هیچ نظری موجود نیست: