اعدامهای ماه گذشته را تنها میتوان با اعدامهای سال ۶۷ مقایسه نمود. تنها تفاوتی که میتوان میان اعدامهای تابستان ۶۷ و اعدامهای اخیر قائل شد اطلاع رسانی سریع اعدامهای اخیر میباشد که البته باید دید که این اطلاع رسانی هیچ دستاوردی برایمان داشته است یا خیر؟ باید دید آیا فریاد ما به جایی رسیده است یا آنچه به جایی نرسد فریاد است؟امروزه دشمن ما ایرانیان رژیمی است تا بی‌نهایت خودکامه و البته احمق.در یکماه گذشته بالغ بر ۱۰۰ ایرانی به چوبه‌های دار سپرده شده‌اند و ما همچنان ساکت نشستیم. ما خارج نشینها ساکت هستیم و دائم به ایرانیان داخل کشور سرکوفت می‌زنیم که چرا ساکتید؟تو گویی مثل که جان دارد و جان شیرین خوش است ، تنها برای ما خارج نشینها مصداق دارد و تنها ایرانیان داخل کشور باید گوشت جلوی توپ باشندمن آنم که رستم بود پهلوان...در چنین شرایطی آن هم میهن داخل کشور حق دارد سکوت کند، اما من چطور؟ تو چطور؟ آیا ما نیز باید سکوت کنیم؟ ما از چه باید بترسیم؟ من و شمایی که تنها به نشستن پشت کامپیوترهای خود بسنده می‌کنیم و برای نظرات یکدیگر لایک می‌زنیم و کامنت می‌گذاریم زیر لینکهای یکدیگر و تازه کلی هم به خود میبالیم که مبارزیم، از چه باید بترسیم؟ شاید ما کمی زرنگ تشریف داریم؟ شاید هم کمی ترسو میباشیم.در هر صورت و با وجود اینهمه فرصت سوزی آیا نباید بگویم خاک بر سر من و ما خارج نشینها؟ رژیم در حال حاضر بهترین فرصت را در اختیار ما خارج نشینها قرار داده است و چه فرصت سوزانی هستیم ما؟ تک تک ما خارج نشینها به سادگی دسترسی به سفارتهای رژیم که بخشی از خاک ایران به حساب میایند داریم، اما حیف که عافیت طلبیم .حیف که مرگ خوبه ، اما برای همسایه، نه برای ما!!!میلیونها ایرانی مخالف رژیم هستیم که در بهترین نقاط کلیدی جهان میتوانیم با تجمع در برابر سفارتهای رژیم فریاد مظلومیت علی صارمی، جعفر کاظمی، محمد حاج آقایی ، فرزاد کمانگر ، زینب جلالیان ، دلارا دارابی و هزاران هموطن دیگر که در نوبت اعدام میباشند را به گوش جهانیان برسانیم اما دریغ از یک حرکت. خاک بر سر من، خاک بر سر ما ایرانیان خارج نشین. عجب فرصت سوزانی هستیم ما؟ نشستیم اینجا و هنوز درگیریم که الله اکبر بگیم بهتره و یا مرگ بر دیکتاتور که البته گروهی از مزدوران رژیم نیز به این درگیریها دامن میزنند. دوستان خارج نشین، هم میهنان غریبم، مش حسن از روستای دارقوز اباد خبر نداره جعفر کاظمی امروز به شهادت رسید. مش حسن اصلا نمیدونه پول نفتش چی میشه. مش حسن دلش خوشه به زمین زراعتی کوچیکی که داره. مش حسن فقط و فقط نگران نون فرداست و خبر نداره پول نفتش داره تو فلسطین و لبنان خرج تروریستها میشه .مش حسن خبر نداره چه کلاه گشادی به اسم دین به سرش رفته، اما من و تویی که مثلا دنیا دیده هستیم چطور؟ آیا ما هم باید مثل مش حسن ساکت بمانیم؟هموطن غریبم ، آیا زمان آن نرسیده که جامعه عافیت طلبی را از تن برون کنیم و حرکتی را آغاز کنیم؟ آیا زمان آن نرسیده تا این رژیم فاسد و رسوا را بهتر به دنیا معرفی کنیم؟ بیایید تا با تعیین یکروز و یکساعت مشخص بر ضدّ جنایتهای این رژیم همگی در برابر سفارتهای رژیم تحصن کنیم. آرام و بی‌خشونت .آیا امروز نوبت من و تو نیست تا صدای دردمند ایرانیان را به گوش جهانیان برسانیم؟ اگر جوابتان مثبت است که بسم‌الله وگرنه خاک بر سرمان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر