بنام الله
وَالَّذِینَ هُم عَنِ اللَّغوِ مُعرِضُونَ ( مومنون )
ومومنین کسانی هستنند که آنان از کارهای بیهوده پرهیز می کنند
الله تعالی در این آیه یکی از علامات مومنین را بیان می دارد یعنی مومنین کسانی هستند که از کارهای بیهوده و الفاظ بیهوده دوری می کنند و بیهوده به همان کارهایی گفته می شود که نه نفعی برای دنیای انسان دارند و نه نفعی برای آخرت انسان دارند وپرهیز از لغویات حسن وزیباییی اسلام هر مسلمان است طبق روایتی که حضرت ابو هریره رضی الله عنه نقل می کند که می فرماید .رسول اکرم صلی الله علیه وسلم فرمودند : حُسنِ إِسلَامِ المَرءِ تَرکُهُ مَالایَعنِیهِ .(ابن ماجّه باب کفّ اللّسان فی الفتنه )
زیبایی اسلام هر فرد مسلمان در ترک کردن کارهای بیهوده است چون از پرهیز نکردن کارهای بیهوده نور اعمال انسان از بین می روند حضرت حکیم الامت اشرف علی تهانوی رحمه الله در کتاب خود انفاس عیسی می فرماید : انسان نوری را که بوسیله انجام دادن اعمال نیک در سینه خود جمع می کند دوباره توسط کارهای بیهوده آن نور را از دست می دهد و از کارهای بیهوده و الفاظ بیهوده دل انسان سخت می گردد حضرت عیسی علیهم السلام می فرماید : لاتُکثِرُوالکَلَامَ فِی غَیرِ ذِکرُواالله فَتَقسُوا قُلُوبُکُم . بغیراز ذکرالله زیاد پر حرفی نکنید که از آن دل انسان سخت می گردد .
در تنبیه الغافلین باب حفظ اللسان روایتی آمده است که می فرماید : خَمسٌ لاتَکُونُ فِی المُنَافِقِ : الفِقهُ فِی الدِّینِ ، وَالوَرَعُ فِی اللِّسَانِ ، وَالتَّبَسُّمُ فِی الوَجهِ ، وَالنُّورُفِی القَلبِ ، وَالمُوَدَۀُ فِی المُسلِمِینَ .
پنج چیز طوری هستند که در منافق پیدا نمی شوند . 1 – فهم دین 2 –احتیاط در زبان 3 – ملاقات با خنده رویی 4 – نورایمان در قلب 5 –محبوبیت در بین مسلمانان
یک صحابی می فرماید : إِذَارَأَیتَ قَسوَۀً فِی قَلبِکَ وَوهنًا فِی بَدَنِکَ وَحِرمَانًا فِی رِزقِکَ فَاعلَم أَنَّکَ تَکَلَّمتَ بِمَا لا یَعنِیکَ : ( تنبیه الغافلین ) ً
وقتی که شما در دلتان احساس سختی کردید ( از عبادات حلاوت حاصل نشد ونور ایمان نصیب نمی شود ، گریه نمی آید ) ووقتی که در بدن خود احساس سستی نمودید ( توفیق عبادت کم می شود ) ووقتی که در رزق محرومی احساس نمودید ( در رزق برکت نمی شود ) پس شما بدانید که به مرض بیهوده گویی مبتلا شده اید
علماء می نویسند شش چیز هستند که علامات حماقت ونادانی هستند .
( 1 ) - أَلغَضَبُ فِی غَیرِ شَیءٍ خشم کردن در جایی که محل خشم نیست
( 2 ) - أَلکَلَامُ فِی غَیرِ نَفعٍ حرف زدن جایی که نفعی ندارد
( 3 ) - ألعَطِیَۀٌ فِی غَیرِ مَوضِعٍ خرج کردن در جایی که محل خرج کردن نیست
( 4 ) – أالثِّقَۀُ بِکُلِّ إِنسَانٍ بر هر شخصی اعتماد کردن
( 5 ) - إِفشَآءُ السِّرِّ عَلَی کُلِّ وَاحِدٍ راز خود را جلوی هر کسی بیان نمودن
( 6 ) – أَن لَّا یَعرِفَ صَدِیقَهَ مِن عَدُوِّهِ تشخیص ندادن دوست از دشمن
لذا انسان باید از لغویات و کردار و گفتار بیهوده پرهیز نماید که بتواند اعمال و نور اعمال خود را حفاظت بکند حضرت امدادالله مهاجر مکی رحمه الله می فرماید روزی در بیت الخلاء رفتم و سطلی زیر شیر آب گذاشته بود و از شیر آب قطره قطره آب می چکید و از همین قطرات سطل پر شده بود و وقتی خواستم آفتابه ای که در آنجا گذاشته بود از سطل پر از آب کنم دیدم که آفتابه سوراخ است وهر چه من در آن آب می ریزم همه از پایین می ریزند و هیچ چیز در آفتابه باقی نمی مانند لذا فرق بین افراد متقی که از بیهوده گویی پرهیز می کنند با افراد غیر متقی که از لایعنی پرهیز نمی کنند را الله تعالی در ذهن من مجسم کرد یعنی افراد متقی مانند سطلی هستند که اگر قطره قطره هم عمل می کنند ولی چون سوراخ نیستند نور این اعمال کم کم در قلب آنها جمع می شود و زمانی می رسد که قلبشان پر از نور می شود ولی افراد غیر متقی مانند آفتابه سوراخ شده می مانند که از یک طرف اعمال بزرگ انجام می دهند ولی از طرف دیگر سوراخ هستند وبا بیهوده گویی همه اعمال را از دست می دهند .
الله تعالی همه مسلمانان جهان را از اعمال وگفتار بیهوده حفاظت بنماید . الهی آمین
وبلاگ تصوف http://www.tasawof.blogsky.com/
