(دوستی و دشمنی دراسلام)

واقع تلخی كه جهان امروز با آن روبرو می باشد این است كه ایادی كفر و طاغوت در سراسر جهان برای نابودی اسلام بسیج شده و دشمنان اسلام دست در دست هم نهاده اند و تمام قوای خویش را برای رسیدن به این امر شوم به كار گرفته اند.
روز به روز صفوف كفر محكمتر و اتحادشان بیشتر و در مخالفت با شریعت الله جسورتر می گردند و چشمشان به روزی است كه نظام اسلام از صحنه گیتی بر چپده شده و كفر جهانی بر سراسر عالم حكمفرما شود. اسلام تاكنون چنین مورد غربت واقع نشده و بی یاور نمانده بود.
در گوشه گوشهء این جهان پهناور این مسلمانانند كه مظلومانه كشته می شوند، آواره می گردند و با وحشیانه ترین شیوه مورد آزار و شكنجه قرار می گیرند این آه و فغان مسلمانان در بند است كه به جایی نرسیده و از سوی هیچ قدرتی حمایت نمی شوند، این ندای قرآن است كه در گلوی مسلمانان و زیر آوار مساجد به خون آغشته و خفه می شود این کتاب پاک خداست که در زیر پای سربازان صلیبی به خاک افتاده است این کتاب خداست كه به آن اهانت می شود. کاریکاتورهای پیامبر محبوبمان صلى الله علیه وآله وصحبه وسلم را کشیدند و نشر کردند و به بهترین اولاد آدم وسید انبیا و مرسلین توهین نمودند واین خون فرزندان اسلام است که به نامهای مختلف ریخته می شود واین عقیدهء توحید است كه در شاهرگ جوامع اسلامی بی حركت مانده است.
انگیزه ای كه سبب شد تا این موضوع مهم را بنويسم، كج فهمی و افترائاتی بود كه بعضا از سوی برخی مسلمانان ساده اندیش و خود باخته و بعضی علمای سوء، آن كسانی كه دین خود را به دنیا فروختند و علم وعزت و شرف خود را در مقابل پول و منصب باختند و بیشتر اسلام را از تعریف و تفسیر دشمنان این دین و تحریف وبرداشتهاى غلط علماى دین فروش شناخته و نسبت به حقایق آن پشت پرده های اوهام و پندار مانده اند، و به تنها قسمتی از اسلام كه بتواند مقبول جهان كفر بوده و از آن خطری احساس نشود اكتفا نموده اند. واسلام را مطابق میل دشمنان اسلام جلوه داده اند. مثال این علما را قرآن كریم خوب تمثیل نموده است:
(مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ یحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ یحْمِلُ أَسْفَارًا بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ كَذَّبُوا بِآیاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ لَا یهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ) ﴿5﴾ الجمعة
(حال آنانیکه تورات را حمل کردند و خلاف آن عمل نمودند در مثل مانند خری اند که بار کتابها را بر پشت دارد و از آن هیچ نفهمد و بهره ای نبرد بله قومی که حالشان چنین باشد که آیات خدا را تکذیب کردند بسیار مردم بدی اند و خدا هرگز ستمکاران را هدایت نمی کند).
این حال کسانی است که به تورات عمل نکردند پس وای به حال کسانیکه قرآن را پشت پا گذاشتند و به آن عمل ننمودند وسنت رسول اکرم صلى الله علیه وآله وصحبه وسلم را فراموش نمودند.
یكی از ریشه های توحید كه امروز بر مسلمانان جهان عموماً و مردم كشور ما خصوصاً پوشیده می باشد اصل تولی و تبری یعنى دوستى با مؤمنان و دشمنى با كافران است، و تا زمانی كه این اصل در زندگی مسلمانان وارد و بر موازین شریعت اجرا نشود. انقلاب توحیدی كه بتواند دست استكبار جهانى و دشمنان اسلام را قطع نموده و ریشه های طاغوت را بخشكاند و مسلمانان را از زیر سلطه و یوغ ظالمان آزاد ساخته و رهایی بخشد پیروز نخواهد شد. رسول اكرم صلى الله عليه وآله وسلم در حدیثى كه امام احمد : روایت كرده مى فرمایند:
«إِنَّ أَوْثَقَ عُرَى الْإِيمَانِ أَنْ تُحِبَّ فِي اللَّهِ، وَتُبْغِضَ فِي اللَّهِ»
محكمترین طناب ایمان دوستى براى خدا و دشمنى براى خداست.
یعنى مهمترین چیزی که به ایمان محکم دلالت دارد دوستى براى خدا و دشمنى در راه خداست.
دوستی و مودت با اولیاء الله پس از محبت الله و رسولش و دشمنی با دشمنان او بر هر مسلمانی واجب است و پایبندی به این عقیده، از جمله اصول عقیده ء اسلامی بوده و بر هر مسلمانی واجب مى باشد كه اهل اسلام را دوست داشته و با مخالفان آن دشمنی بورزد، لذا واجب است موحدان مخلص را دوست داشته و از مشركان و كافران بیزاری جسته و آنان را دشمن بدارند.
و این اساس دین ابراهیم و پیروان سنت او است، همان كسانی كه رب العالمین فرمان داده است، به آنان اقتدا نماییم آنجا كه می فرماید:
)قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِی إِبْرَاهِیمَ وَالَّذِینَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنْكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَینَنَا وَبَینَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاءُ أَبَداً حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ) (ممتحنة 4)
(برای شما در ابراهیم و همراهان او سرمشقی نیكوست، آنگاه كه به قومشان گفتند ما از شما و آنچه بجای خداوند می پرستید، بری و بیزاریم، ما منكر شماییم و همواره در میان ما و شما دشمنی و كینه پدید آمده است تا آنكه فقط به الله ایمان آورید.)
خلاصهْ دین محمد مصطفی صلى الله علیه وآله وصحبه وسلم نیز بر همین اصل استوار است، چنان كه الله سبحانه و تعالى می فرماید:
)یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْیهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِیاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ وَمَنْ یتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا یهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ) (مائدة 51)
(ای مومنان یهودیان و مسیحیان را كه (در مقابله با شما) دوست و هوادار یكدیگرند، به دوستی نگیرید؛ و هر كس از شما آنان را دوست گیرد، جزو آنان است؛ الله ستمكاران را هدایت نمی كند).
عبد الله بن احمد ابو البرکات النسفی یكى از مفسرین بزرگ مذهب حنفی در تفسیر این آیه می فرماید:
خداوند متعال درین قول خود از موالات یعنى دوستى با کفار منع نموده است. این بدین معنی است که دوست نگیرید کفار را یعنى یاری ندهیدكفار را و یاری نخواهید از كفار وبرادری ومعاشرت ننمائید با آنها چنانكه با مسلمانان برادری و معاشرت مینمائید.
سپس علت منع را چنین بیان میفرماید: } بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ {: بعض ایشان دوستان بعض دیگر اند، وهمۀ آنها دشمن مؤمنان اند. این جمله از آیه مبارکه دلیل آنست که کفر ملت واحد است، در مقام تاکید وتشدید بر وجوب کناره گیری از کفار میفرماید: } وَمَنْ یتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ {: وهر که از شما دوست گیرد ایشانرا پس او از جملۀ آنها است. یعنی از جملۀ آنها بشمار میآید وحکم او حکم ایشان است. } إِنَّ اللَّهَ لا یهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ {: الله Y راه نمی نماید گروه ستمگاران را. یعنی آنانکه بسبب موالات با کفار بر نفسهای خود ستم کردند و به اين سبب كافر شدند.
اگر چه این آیه در خصوص دوستی با اهل كتاب نازل شده است؛ لیكن در تحریم موالات كفار به طور عام خداوند متعال می فرماید:
)یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِیاءَ) (ممتحنة 1)
ای مومنان دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید.
بنابراین؛ خداوند دوستی كفار را هر چند كه از نزدیكترین خویشان باشند بر مومن حرام فرموده است:
)یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا آبَاءَكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِیاءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْكُفْرَ عَلَى الْأِیمَانِ وَمَنْ یتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ) (توبة 23)
ای مومنان پدران و برادرانتان را اگر كفر را از ایمان بيشتر دوست داشتند، دوست نگیرید، وهر كه از شما ایشان را دوست گیرند آنانند كه ستمكارند.
احمد بن علی الرازی ابو بکر الجصاص: یكى دیگر از مفسران بزرگ مذهب امام اعظم ابوحنيفه: در تفسير خود (أحکام القرآن 3 / 130) در تفسیر این آیه مى نویسد:
در این آیت مبارك از دوستى و موالات کفار، مدد کردن كفار ومدد خواستن ازكفار وسپردن امور خود به كفار وتعظیم واکرام كفار منع بعمل آمده ودرینکار میان پدران وبرادران وغیر ایشان فرقی گذاشته نشده است. مسلمانان بخاطری به این حکم مامور گردیدند تا میان آنها ومنافقین فرق شود زیرا منافقین با کفار دوستی مینمایند ودر ملاقات با آنها به تعظیم واحترام شان میپردازند ودر کارهای خود به آنها صلاحیت واختیار میدهند، لهذا خداوند متعال برای مؤمنان خصوصیاتی مقرر فرمود تا از منافقین فرق گردیده مشابهت میانشان نباشد، ودر اخیر میفرماید: کسیکه چنین نکند بر نفس خود ظلم میکند وسزاوار عقوبت از جانب پروردگار خود میباشد زيرا او تعالى مي فرمايد: وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ « وکافران اند ستمكاران ».
ادامه دارد...
درقسمت دوم (سنی نیوز)